اخبار کارت - جدیدترین و آخرین اخبار کارت

3.5 میلیون نفر در نوبت دریافت کارت هوشمند ملی/هزینه صدور کارت المثنی

گوشمالی سختی به عوامل بزدل حادثه تلخ اهواز خواهیم داد

به گزارش خبرگزاری تقریب به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای در این دیدار قبل از بیان نکاتی خطاب به ورزشکاران، حضور گرم و پر شور ملت ایران در مراسم عزاداری حضرت سیدالشهداء علیه السلام را پر معنا و با عظمت تر از سالهای قبل خواندند و با اشاره به حادثه تروریستی دو روز قبل در اهواز، گفتند: این حادثه تلخ بار دیگر نشان داد که ملت ایران در راه پر افتخار پیشرفت و اعتلاء، دشمنان زیادی دارد. ایشان حمله به افراد بی دفاع را کاری بزدلانه خواندند و خاطرنشان کردند: کار شجاعانه از آنِ جوانان برومند کشور است که در میدانهای علمی، دفاعی و ورزشی افتخارآفرین هستند. ایشان افزودند: بر اساس گزارشها این کار بزدلانه کار همان افرادی است که هر جا در سوریه و عراق گرفتار می شوند، امریکایی ها نجاتشان می دهند و دستشان در جیب سعودی و امارات عربی است. رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: مطمئناً گوشمالی سختی به عوامل این اقدام خواهیم داد. حضرت آیت الله خامنه ای بخش بعدی سخنانشان را به تأکید بر ارزش کار بزرگ مدال آوران و توصیه چند نکته به آنان اختصاص دادند. ایشان خطاب به ورزشکاران گفتند: مدال واقعی شمایید، زیرا بالاترین ارزش برای یک کشور و لازمه پیشرفت آن، وجود نیروی انسانی کارآمد، مؤمن، جدی، با هوش و پر تلاش است. رهبر انقلاب، افتخارآفرینی دختران و پسران مدال آور ایران در مسابقات جهانی را موجب خرسندی ملت های آزاده و در عین حال عصبانیت جبهه استکبار دانستند و افزودند: مستکبران از پیروزی ملت ایران در هر عرصه ای خشمگین می شوند، بنابراین پیروزی شما در واقع پیروزی ملت و شکست جبهه وسیع دشمنان ایران است، به همین دلیل حقیقتاً به شما افتخار می کنم و پیام های تشکر من به شما به معنای واقعی کلمه، برآمده از دل است. ایشان با اشاره به تلاش مستمر دشمنان برای پنهان کردن موفقیت های بزرگ ملت ایران در عرصه های مختلف، گفتند: البته افتخارآفرینی شما ورزشکاران عزیز در مقابل چشم صدها میلیون انسان در دنیا، غیرقابل انکار است که این امتیاز، ارزش کارتان را مضاعف می کند. حضرت آیت الله خامنه ای، خَلق صحنه های ماندگاری همچون دعا و سجده به درگاه پروردگار پس از پیروزی، وقار و حجاب اسلامی بانوان ورزشکار کشورمان در مسابقات و اهداء مدال به شهیدان سرافراز را نشان دهنده هویت و شخصیت ایرانی، اسلامی و انقلابی ورزشکاران غیور ایران برشمردند و تأکید کردند: قهرمانان اجاره ای برخی کشورها از نشان دادن هویت آن ملت ناتوان هستند اما قهرمانان اصیل ما چنین افتخارآمیز، هویت ملت ایران را نمایندگی می کنند و کار شما با هیچ محاسبه مادی، قابل ارزشگذاری نیست. رهبر انقلاب اسلامی از همین زاویه به موضوع تهدید ورزشکاران کشورمان از جانب برخی مراکز خارجی پرداختند و گفتند: خاضع و خاشع شدن در مقابل هنجارهای استکبار مایه افتخار نیست، بنابراین در مقابل تهدید به اینکه اگر فلان مسابقه را ندهید یا کاری را انجام ندهید، فلان فدراسیون از شما ناراضی می شود، نباید تسلیم تهدیدها و هنجارهای غلط و تحمیلی شوید. ایشان با تأکید بر اینکه میدان ورزش، میدان ترس و ملاحظه نیست بلکه میدان شجاعت و پیش رفتن است، گفتند: ارزشها و اصالتها را نمی توان و نباید زیر پا گذاشت، البته مخالفان ارزشهای ملت ایران نیز نمی توانند کاری بکنند همچنان که سال قبل پس از آنکه علیرضا کریمی عزیز، شکست را برای هدف مهمتری قبول کرد، او و فدراسیون کشتی را تهدید کردند اما در مسابقات امسال، این جوانِ افتخارآفرین حاضر و قهرمان شد. حضرت آیت الله خامنه ای در تبیین علت مخالفت با مسابقه دادن با نمایندگان رژیم صهیونیستی، خاطرنشان کردند: جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب، رژیم صهیونیستی و رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی را به رسمیت نشناخت، البته رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی سقوط کرد و رژیم غاصب، کذّاب و نژادپرست صهیونیستی نیز ساقط خواهد شد. رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: جمهوری اسلامی ایران در مسابقات ورزشی با نمایندگان رژیم غاصب شرکت نخواهد کرد و معتقدیم خود این کار که سال گذشته علیرضا کریمی نمونه ای از آن را انجام داد، یک قهرمانی واقعی است. ایشان با اشاره به توجه ویژه مردم به جوانان قهرمان به آنان توصیه کردند: در عین قهرمانی، متواضع، متدیّن، انقلابیِ پیشرو و خانواده دوست باشید تا در چشم مردم الگوی صلاح، نجابت و طهارت شوید. رهبر انقلاب اسلامی دیدار با افتخارآفرینان کاروران ورزشی ایران را بسیار شیرین و این روز را روزی به یاد ماندنی برشمردند و گفتند: ورزش قهرمانی باید همچون قله ای همه مردم را به انجام ورزش تشویق و ورزش را در چشم همگان شیرین کند. در این دیدار که در فضایی صمیمی و پر نشاط برگزار شد، هر یک از ورزشکاران قهرمان خود را معرفی و نکاتی درباره افتخارات و سوابقشان بیان کردند. در این دیدار که وزیر ورزش و جوانان، دبیر کمیته ملی المپیک و رؤسای برخی فدراسیونها نیز حضور داشتند، مدال آوران بازی های آسیایی نماز ظهر و عصر را به امامت رهبر انقلاب اسلامی اقامه کردند.
تاریخ باز نشر : 2018-09-24T04:18
زمان : حدود 1 روز پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201809241248025704
امتیاز از 1 تا 5 : 3
تعداد بازدید : 1
منبع خبر : خبرگزاری تقریب
موضوع : کل اخبار

مهمترین عناوین خبری ایرنا از شامگاه یکشنبه تا صبح دوشنبه

تهران-ایرنا-روحانی وارد نیویورک شد،روحانی:تخلفات آمریکا از تعهدات بین المللی را تبیین خواهیم کرد،هیات دولت دوشنبه را عزای عمومی اعلام کرد،صدور گرین کارت امریکا محدود می شود،53مقام سابق آمریکا خواستار بازگشت ترامپ به برجام شدند و داعش فیلم حمله تروریستی عناصر این گروه به اهواز را منتشر کرد ازمهمترین خبرهای 12ساعت گذشته ایرنا بود.
تاریخ باز نشر : 2018-09-24T08:09
زمان : حدود 1 روز پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201809240439021838
امتیاز از 1 تا 5 : 3
تعداد بازدید : 18
منبع خبر : خبرگزاری جمهوری اسلامی
موضوع : کل اخبار

دبیرکل اوپک: این سازمان نه انحصاری است و نه یک کارتل

تاریخ باز نشر : 2018-09-23T09:03
زمان : حدود 1 روز پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201809231733021745
امتیاز از 1 تا 5 : 3
تعداد بازدید : 13
منبع خبر : خبرگزاری جمهوری اسلامی
موضوع : کل اخبار

بازنشر گفت‌وگوی لیلا کردبچه با غلامرضا طریقی درباره حسین منزوی

تاریخ باز نشر : 2018-09-23T08:43
زمان : حدود 2 روز پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201809230513037065
امتیاز از 1 تا 5 : 3
تعداد بازدید : 7
منبع خبر : خبرگزاری کتاب ایران
موضوع : فرهنگی,سرگرمی,فیلم و سریال

نظام توصیفی مدارس در کشف استعدادها و پرورش خلاقیت‌ها ناکام بوده است

فاطمه علی پور همزمان با آغاز سال تحصیلی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: متاسفانه نظام آموزشی ما در کشف استعدادها و پرورش خلاقیت ها ناکام بوده است. مدیر مسئول انتشارات آبتین رسانه هنر ضمن تاکید بر نقش نظام توصیفی در کاهش استرس های کودکان و نوجوانان تصریح کرد: علی رغم اینکه نظام توصیفی در کاهش استرس دانش آموزان موفق بوده اما در ارتقاء بار علمی کودکان از یک سو و همچنین پرورش خلاقیت ها، کشف استعدادها و آموزش مهارت های اجتماعی ناکام بوده است. این نویسنده کتاب های کودک و نوجوان، با بیان اینکه مدرسه همچنان برای بسیاری از کودکان فضایی بسته و ناخوشایند است، افزود: نظام آموزشی ما به ویژه در مقطع ابتدایی نیازمند پوست اندازی است، چرا که در بسیاری از کشورهای پیشرفته امروزه مفاهیم علمی از طریق بازی و سرگرمی یا با استفاده از تکنولوژی های نوین به کودکان آموزش داده می شود و دانش آموزان از حضور و تحصیل در مدرسه به عنوان محیطی شاد و جذاب لذت می برند وبه تناسب این حضور پویا بستر رشد خلاقیت و کشف استعداد آن ها نیز از جانب نظام آموزشی فراهم می شود. این ناشر در ادامه با اشاره به اهمیت مقوله استعدادیابی افزود: در شرایطی که در بسیاری از کشورهای پیشرفته استعداد دانش آموزان از همان دوران کودکی شناسایی می شود و برای بالندگی آن ها برنامه ریزی می شود متاسفانه استعداد بسیاری از دانش آموزان ایرانی حتی پس از پایان دوره متوسطه یا در دانشگاه نیز کشف و هدایت نمی شود که این مساله بی تردید به سرخوردگی و سردرگمی افراد در زندگی منجر می شود. وی در ادامه با بیان اینکه کودکان را از کودکی محروم نسازیم، از تحمیل خانواده و ایجاد فشار جهت فراگیری حجم انبوهی از مفاهیم از سوی کودک انتقاد کرد و گفت: متاسفانه امروزه شاهد اجبار خانواده ها به حضور کودکان در ده ها کلاس فوق برنامه هستیم که این فشار مضاعف ضمن اینکه کودکان را از کودکی و بازی های کودکانه محروم کرده است، خلاقیت و پرورش عواطف انسانی آن ها را نیز تحت تاثیر قرار داده و آن ها را به ربات ها یا ماشین های یادگیری مفاهیم علمی تبدیل کرده است. علی پور با تاکید بر پرورش خلاق کودکان و نوجوانان و شکل دهی به عواطف انسانی وعاطفی آنها افزود: سهم کودکان از کودکی باید همزمان با رشد فیزیکی آن ها پرداخت شود و خانواده با فراهم کردن این بستر باید انسان هایی مفید، خلاق و سرشار از سلامت و شادمانی روحی و اخلاقی تحویل جامعه دهند. این تولیدکننده انیمیشن در این رابطه تماشای انیمیشن را به کودکان توصیه کرد و افزود: خانواده نباید مانع تماشای کارتن از جانب کودکان شوند چرا که کارتن در پرورش خلاقیت و رویا پردازی کودکان بسیار مفید است. مدیر مسئول انتشارات آبتین رسانه هنر در ادامه در خصوص لزوم کشف و پرورش استعدادهای ادبی کشور خواستار اهتمام بیشتر مسئولان و خانواده ها شد و گفت: کشور ما با بهره مندی از بزرگانی چون فردوسی، حافظ، سعدی، مولانا، خیام، عطار و دیگر شاعران و ادیبان به عنوان سرزمین شعر و ادب در سطح دنیا شناخته شده است اما برای تداوم این مساله نیازمند تغییر نگرش خانواده ها و برنامه ریزی مسئولان هستیم. وی در همین راستا با انتقاد از هدف گذاری خانواده در محدوده رشته های مهندسی و پزشکی بیان کرد: بسیاری از استعدادهای ادبی کودکان و نوجوانان در سایه اجبار خانواده ها یا پرکردن ذهن آن ها در محدوده همین رشته های تحصیلی از بین می رود و این در حالی است که می توان با یک برنامه ریزی صحیح نام های ماندگاری در حوزه شعر و ادب پرورش داد. علی پور در ادامه به اهتمام انتشارات آبتین رسانه هنر در راستای شناسایی و کشف استعدادهای ادبی کودکان و نوجوانان اشاره کرد و افزود: سال گذشته در تعدادی از مدارس شهر کرج طی فراخوانی با موضوع آزاد از دانش آموزان جهت نگارش داستان دعوت شد که خوشبختانه با استقبال خوب دانش آموزان تعدادی از آثار برتر در قالب کتاب در دست انتشار است. وی با بیان اینکه رویاها و ایده های کودکان گنجینه های ارزشمندی هستند که باید به بهترین نحو ممکن از آن ها بهره گرفته شود، افزود: در انتشارات آبتین رسانه هنر علاوه بر نگارش متون داستانی وادبی جهت تصویرگری نیز از وجود کودکان بهره گرفته می شود که این مساله ضمن استقبال کودکان و خانواده با استقبال مخاطبان کودک نیز مواجه شده است. این نویسنده با بیان اینکه بسیاری از نویسندگان کودک از فضای کودکانه یا نیازهای کودک امروز به دور هستند، افزود: داستان های که با نگارش و تصویرگری کودکان خلق می شود بی تردید ضمن تشویق نویسنده و تصویرگر به فعالیت حرفه ای به علت نداشتن فاصله با ذهن وروح مخاطب کودک و نوجوان بسیار دلنشین است و علی رغم برخی ضعف های تکنیکی این نوع آثار نباید از نقاط قوت آن غافل شد. علی پور در پایان از برنامه ریزی جهت برگزاری دوره های خلاق نویسندگی، فیلم سازی، تصویرگری، انیمیشن، شاهنامه خوانی و آشنایی با افسانه ها و اسطوره های ایران و جهان در انتشارات آبتین رسانه هنر خبر داد و یادآور شد: برگزاری این دوره ها جهت آموزش تکنیکی و ارتقاء سطح تولید آثار بسیار موثر است و در همین راستا انتشارات آبتین رسانه هنر در تلاش است تا با گسترش این فعالیت ها در آینده نزدیک مدرسه ای تخصصی در زمینه نویسندگی و پرورش خلاقیت های کودکان و نوجوانان دایر سازد.
تاریخ باز نشر : 2018-09-22T05:32
زمان : حدود 3 روز پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201809221402037265
امتیاز از 1 تا 5 : 3
تعداد بازدید : 1
منبع خبر : خبرگزاری کتاب ایران
موضوع : کل اخبار

18 سال است که به هیچ مهمانی سینمایی نرفته‌ام/ سینما در آمریکا با مسائل نژاد پرستی عجین شده است

به گزارش خبرگزاری تقریب، آخرین بار کی سحر را دیدی؟ عنوان فیلمی است از فرزاد مؤتمن که این روزها در چرخه اکران سینماهای کشور قرار دارد و فریبرز عرب نیا، سیامک صفری، ژاله صامتی، آتیلا پسیانی، محمدرضا غفاری در آن به ایفای نقش می پردازند. فرزاد مؤتمن در کارنامه خود عناوین آثاری همچون شب های روشن صداها، جعبه موسیقی، پوپک و مش ماشالا، سایه روشن، خداحافظی طولانی و... را دارد. ولی این فیلمش کمی با دیگر آثارش متفاوت است که خود به آن اشاره می کند. *از ابتدای پروسه ساخت فیلم چه دیدگاهی در فیلم نامه تبلور بیشتری داشت و شما به آن بیشتر توجه داشتید؟ وقتی فیلمنامه نوشته شد ما با یک درام پلیسی و اجتماعی روبرو بودیم که یک سری مطالب را هم بیان می کرد همانند مسئله تعصب های بیجا، خشونت علیه دختران، قضاوت عمومی که گاهی همه زیادی حرف می زنیم در فیلم وجود دارد. تبعاً من بیشتر روی بافت و معماری فیلم متمرکز بودم و این که چطور یک چنین فیلمی را باید تصویر کنم و بافت را پیدا کنیم. *چقدر به این بافت نزدیک شدید؟ من اصولاً خود را یک فیلم ساز مولف قلمداد نکردم. من همیشه خود را کارگر سینما معرفی کردم. من یک کارگر هستم. فیلمی که به من می دهند را می سازم. من متعهد به فیلم نامه ای هستم که به من می دهند و معمولاً هیچ چیزی عوض نمی شود. همان که نوشته شده کار می شود. تنها فیلم من که می توانیم بگوئیم قدری فیلم تالیفی شد آخرین فیلم من تحت عنوان سراسر شب بود که هم خود فیلم نامه را نوشتم و هم فیلمی درباره خدا و معاد بود. این به طور کلی با همه فیلم های من متفاوت است و فیلم خیلی خاصی است و این فیلمی است که اگر آیندگان قرار باشد اسمی از این ببرند شاید با این فیلم به یاد بیاورند. ولی در باقی فیلم ها من پایبند فیلم نامه بودم. در مورد این فیلم ابتدا با تهیه کننده دیدار داشتم و او به من گفت می خواهیم فیلمی درباره مسئله قضاوت بسازیم و این که حرف مردم چقدر می تواند تبعات داشته باشد. قصه ای هم برای من تعریف کردند و خلاصه قصه ای است که الان در فیلم می بینید. امیر عربی (نویسنده) به فاصله یک ماه بعد از آن دیدار فیلمنامه را به ما داد که یک فیلم نامه پلیسی بود با زیرمتنی اجتماعی. من تبعاً به هر دو وفادار بودم، هم نویسنده و هم تهیه کننده. فیلمنامه اش برای من یک جذابیتی که داشت متفاوت بود از جنس کارهایی که تاکنون کار کرده ام. ترجیح می دهم سراغ چیزهایی بروم که کمتر کسی دنبال آن می رود معمولاً فیلم های من فرمالیسته و انتزاعی تر است. قدری اکراه دارم که فیلم های اجتماعی بسازم به این دلیل که همه می سازند و من ترجیح می دهم سراغ چیزهایی بروم که کمتر کسی دنبال آن می رود. این فیلم باعث شد یک بار من فیلمی همانند فیلم های ایرانی بسازم. *باز هم جای امضای فرزاد موتمن پای فیلم بود. به هر حال کمی چموش هستم(با خنده)، خیلی به تخیل اهمیت می دهم و به نظرم اصلا سینما تخیل است. مشکل من با بیشتر فیلم ها این است که فاقد تخیل هستند. سینمای ایران دقیقاً همان چیزی را نشان می دهد که صبح تا شب در خیابان و جامعه می بینیم. من علاقه ای ندارم این را ببینم. سینما یعنی به ورای زندگی برود و نتیجه به ما برگردد. *از این بابت می گویم جنبه انتزاعی در این فیلم تان هم وجود داشت که به عنوان مثال کاراکتر سحر را موقعی که در پایان فیلم دیدم اصلا تعجب نکردم، چون از همان ابتدای فیلم با فکت هایی که می شنیدم دقیقا همان ویژگی های فیزیکی مثل هیکل و صورت و... ویژگی های فکری در ذهنم ساخته شد که دقیقا مطابق با همان سحر پایان فیلم بود. مهم ترین ویژگی فیلم برای من همین بود. آدم ها با انگیزه های مختلف به یک پروژه ای نزدیک می شوند. برای من نکته مهم این بود که فیلمی می سازیم که کاراکتر اصلی هیچ وقت دیده نمی شود و دیگران درباره او حرف می زنند و دیگران هیچ کدام کاراکتر نیستند. حتی پلیس فیلم که فریبرز عرب نیا بازی می کند هم کاراکتر نیست. آدمی است که بیشتر از بقیه دیده می شود چون پرونده ای را جست وجو می کند ولی کاراکتر سحر است و من فکر می کنم برگ برنده فیلم همین است که بدون این که کاراکتر را نشان دهیم، آن را به تماشاچی شناساندیم. این طور که شما می گوئید در انتهای فیلم سحر را دیدم احساس می کردم می شناسم. برای این که به اندازه کافی این کاراکتر در ماجرا باز شده بود و این برای من خیلی حرف خوشایندی بود و این یعنی کار ما درست بود. *از ابتدای فیلم که نگاه می کردم و داستان طرح شد به یک چیزی که فکر می کردم این بود که آیا در پایان فیلم کاراکتر سحر دیده خواهد شد یا نه؟ به هر دو صورت می توانست اثر ختم شود، هم اینکه سحر را نبینیم و هرکس تصویر خودش از سحر را داشته باشد، هم آنکه دیده شود و مخاطب بگوید: آها، پس این شکلی بوده است. چه شد که شما وجه دوم را برگزیدید؟ من ترجیح می دادم سحر را ببینیم برای این که فکر می کردم اگر نبینیم تماشاچی تصویر کاملی از این دختر به دست نمی آورد و به عبارتی فیلم لخت می شد. غافلگیری این است که برخلاف همه چیزهایی که درباره آن می شنویم و خیلی هم مثبت نیست یعنی این که خیلی بلند پرواز است و با همه دعوا داشت و هر شب با یک مرد می آمد و تصورات مختلفی از کاراکتر در ذهن ایجاد می شود و در انتها دختر خیلی معمولی را می بینید. این به نظر من دردناک تر است و تکه بعد از آن را خیلی دوست دارم. جایی که سحر از ماشین پیاده می شود و در تاریکی می رود و ما دیگر او را نمی بینیم و می دانیم در تاریکی چه اتفاقی رخ می دهد و چه کسی آنجا است. دردناک ترین چیز هم در فیلم برای من آن بود که دختر قربانی غریبه ها نشده بود! *موقعی که فیلم نامه به دست شما رسید اولین و یا مهم ترین عاملی که باعث شد این پروژه را بسازید چه بود؟ فکر می کنم یک فرصتی به من می داد تا بتوانیم یک پلیس ایرانی بسازیم. من فیلم سازی هستم که ژانرها را دوست دارم. یکی از مشکلاتی که در سینمای ایران داریم این است که کمتر سراغ بافت ژانری می رویم و کمتر در بافت ژانر فیلم می سازیم. عملاً سینمای ایران دو ژانر دارد: کمدی و درام های اجتماعی! فیلم پلیسی و جناحی خیلی جای کار در کشور دارد چون کشور ما در طی 40 سال گذشته با شتاب غریبی شهری شده است یعنی اگر پیش از انقلاب جامعه ما جامعه ای بود که 40 درصد آن در شهر زندگی می کرد و 60 درصد در روستاها زندگی می کردند الان معادله برعکس است. الان حدود 70 درصد جامعه شهری داریم و 30 درصد جامعه روستایی است. وقتی شهر گسترده می شود جرم، جنایت و غیره گسترش می یابد. جرم و جنایت یک پدیده شهری است و به ندرت پیش می آید در روستا کسی را بکشند. چطور شود سر آب و مرتع و چرای دام دعوا شود و یکی با داس دیگری را بزند. یعنی دعواهای این چنینی است. فقط در شهر است که پیچیدگی های جامعه صنعتی و شهری باعث قتل می شود. این فیلم به من اجازه می داد یک فیلم پلیسی بسازم و پلیس ایرانی را تصویر کنیم. پلیسی که ادای پلیس امریکایی را در نیارد. پلیس ما اسلحه نداشت و در هیچ لحظه ای از اسلحه استفاده نکرد، اصلاً اسلحه ای در جیب ندارد. یک باری که سهراب فرار می کند، دنبال سهراب می کند، معاون او اسلحه دارد و سهراب را می گیرد. این خیلی کمک می کرد که پلیس ملموسی بسازیم. پلیسی که وقتی در اداره راه می رویم شبیه آن را می بینیم. عامل اصلی این بود. فکر کردم یک بار هم شده پلیس ایرانی را بسازیم. نکته بعدی این بود که کاراکتر اصلی دیده نمی شد و این چالش بود برای این که برخی مواقع یک چالش باعث می شود فیلمی را بسازید. چهارچوب ژانر از آن جایی که فیلم پلیسی از غرب به طرف ما آمده است، یکسری اِلمان های امریکایی و اروپائی را با خود می آورد. ما چقدر می توانیم این المان ها را کنار بگذاریم و آنها را ایرانی کنیم. وقتی فیلم پلیسی و یا جناحی در ایران می سازیم باید دقت کنیم که یک تفاوت اساسی دارد. آن است که در اروپا و امریکا و به خصوص امریکا ما با تشکیلات حرفه ای و سازمان یافته جنایتکاری روبرو هستیم. حتی در ژاپن این چنین است. در واقع با جنایت کاری حرفه ای روبرو هستیم و به همین خاطر فیلم های پلیسی آنها ابعاد گسترده ای به لحاظ تعلیق پیدا می کنند. قتل در جامعه ما حرفه ای نیست. اصولاً از این سازمان ها در ایران نداریم. قتل پدیده ای خانوادگی است. به دلایل مالی و اخلاقی و جنسی صورت می گیرد یعنی بیشتر خبرها این را تائید می کند که درگیری ها این چنین است که یا اختلافات مالی است، یا خیانت زن به شوهر است یا برادری خواهر خود را به دلیل مسائل اخلاقی به قتل رسانده است. قتل ها این شکلی اند معمولا. در نتیجه شما باید در عین این که سعی می کنید فیلمی هیجان انگیز بسازید نباید ابعاد را خیلی گسترده کنید. ابعاد تنگ تر می شود. من نسبت به این نکته خیلی حساس بودم که بتوانیم با همین موارد محدودی که در جامعه ما اتفاق می افتد پیازی را پوست بکنیم و به اصل آن برسیم. من شباهت خیلی زیادی بین آخرین بار کی سحر را دیدی و اسپات لایت (اثر توماس مک کارتی/ محصول 2015/ آمریکا) دیدم. به نظرم یک نوع فیلم هستند. برای من خیلی جالب بود که در همان سال ما این فیلم را ساختیم و آنها هم یک چنین فیلمی ساختند. برای آن که آخرین بار کی سحر را دیدی؟ هم مثل اسپات لایت یک فیلم ژورنالیستی است، درست است که کاراکتر خبرنگار نداریم و کاراکتر ndash;کاراگاه را داریم ولی در آن فیلم خبرنگاران همانند کارآگاه ها یک پرونده ای را دنبال می کنند. نکته ای که در هر دو فیلم مهم بود این بود که تعلیق به آن مفهومی که در فیلم کلاسیک وجود دارد را دارا نیستند. ما در فیلم اسپات لایت از ابتدا می دانیم قصه چیست. یعنی به محض این که گروه اسپات لایت می رود که مسئله فساد در کلیسا بوستن را تحقیق کند ما می دانیم همان داستانی است که انتها آن قدر فراگیر شد که پاپ عذرخواهی کرد. پاپ مجبور شد اعتراف کند در کلیسای کاتالیک فساد جنسی وجود دارد و عذرخواهی کرد. *چند سال پیش در جلسه ای گفتید فیلم هایی را که می سازم خودم زیاد نمی بینم. این درست است ؟چرا؟ بله درست است، به ندرت نگاه می کنم، برایم سخت است چون فقط ایرادات فیلم را می بینم. من در هر فیلمم یکی دو صحنه هست که دوستش دارم. باقی فیلم را شاید خیلی به آن علاقه نداشته باشم. به نحوی سخت گیرترین منتقد فیلم ها احتمالاً خودم هستم. در فیلم آخرین بار کی سحر را دیدی من صحنه سردخانه را خیلی دوست دارم. به نظرم در این صحنه خیلی خوب همه چیز درامده است ولی این را درباره همه صحنه ها نمی توانم بگویم. *جای دیگری گفته بودید از هر فیلمی که می سازم یک چیزی به یادگار برمی دارم. از آخرین بار کی سحر را دیدی چه یادگاری برداشتید؟ از فیلم آخرین بار کی سحر را دیدی من چیزی را برنداشتم چون چیزی که می خواستم متعلق به یک آدمی بود. چیزی که می خواستم ساعت سیدنی کاراکتر سحر بود ولی متعلق به خود روشنک گرامی بود و من نتوانستم بردارم. خاطره جالبی از این ساعت دارم، این تکه در واقع در فیلم نامه نبود. بعد آنکه روشنک گرامی فیلمنامه را گرفت و خواند و قرار شد با یکدیگر کار کنیم، وقتی دفعه دوم آمد دفترمان، دیدم دو عدد ساعت به مچ دستش بسته است. علت را پرسیدم و گفت: این ساعت دومم به وقت سیدنی است، در واقع حس خودش بود. من به حدی از این خوشم آمد که این را در فیلم نامه گذاشتیم، در واقع کار و ایده خودش بود. * برخی نقد دارند که چرا در فیلم آدم خوب کم می بینیم؟ این انتقاد را قبول دارید؟ وقتی فیلمی با موضوع جنایت می سازید به طور طبیعی با افعال منفی زندگی روبرو هستید. شما یک سر به کلانتری بروید اگر یک امر مثبت شنیدید به من بگوئید. این طبیعی است که وقتی به این ژانر نزدیک می شویم اساساً با فضای تیره و تاریک کار می کنیم. * این دومین فیلمی است که در قامت تهیه کننده اسم شما ثبت شده، درست است؟ من تهیه کننده هیچ کدام از این دو فیلم نیستم، نه خداحافظی طولانی، نه آخرین بار کی سحر را دیدی؟ . در مورد هر دو فیلم اتفاقی که افتاد پروانه ساخت به اسم ایشان صادر نمی شد و به من اجازه می دادند نامم به عنوان تهیه کننده ثبت شود. من تنها اسم خود را گذاشتم که بتوانند کار را انجام دهند. *میلی ندارید به عنوان تهیه کننده حاضر شوید؟ میل این را دارم برای این که این شکلی می توانم بهتر فیلم هایی که دلم می خواهد را بسازم ولی پول این کار را ندارم. احساس می کنم وقتی پول ندارید نباید تهیه کننده شد چون دردسرها بیشتر می شود. *خیلی از تهیه کننده ها هستند پول ندارند ولی تهیه کنندگی می کنند. بله. من آدم این شکلی نیستم. من تاجر نیستم. در نتیجه ترجیح می دهم خودم تهیه نکنم. این دو فیلم هم به این شکل شد. به همین دلیل زیاد نمی توانم برای فیلم های بعدی ام برنامه ریزی کنم چون هم بی پول هستم و هم خیلی تنها و بی کس. خیلی اتفاقات برای من ناگهانی رخ می دهد و یک چیزی ساخته می شود. من برنامه ای برای تولید فیلم آخرین بار کی سحر را دیدی؟ نداشتم. به من تلفن کردند و گفتند بیا، بعدهم باهم به توافق رسیدیم و قبول کردم. از آن جایی هم که گوشه گیر هستم و خیلی با اهالی سینما رفت وآمدی ندارم و 18 سالی است که یک مهمانی سینمایی و دورهمی هایشان را نرفتم، چیزی هم نمی شنوم و کسی چیزی به من نمی گوید. راستش زیاد نمی دانم چه خبر است، چرا آن جایزه می گیرد و این جایزه نمی گیرد. شاید برای من مهم نیست چون من نزدیک 20 سالی است که فیلم سینمایی می سازم و 11 فیلم ساختم و هیچگاه به من جایزه ای ندادند و این برای من عادت شده است. خیلی هم پیگیر این نیستم. واقعاً با خاطراتی از فیلم های خود زندگی می کنم و این برای من کافی است. * در سالهای اخیر می بینیم که پرفروش ترین فیلم های سینما، فیلم های کمدی هستند. شما چه ارزیابی ای از این جریان دارید؟ این یک مسئله خیلی قدیمی است و در واقع به شروع سینما در ایران بازمی گردد. اجازه دهید درباره تاریخ زیاد صحبت نکنیم چون بحث مفصلی است و به این چند سال اخیر نگاه کنیم. به نظر من می رسد اتفاقی که رخ داده این است که نوع به خصوصی از فیلم کمدی با چند ستاره خیلی انگشت شمار فروش های بسیار خوبی کردند. همین اتفاق باعث شد صاحب سینما بترسد که امکاناتی را به انواع دیگر فیلم بدهد. یعنی سالن های خود را اساساً به این نوع فیلم دادند و نوع به خصوصی از درام اجتماعی که در آن سوی آب ها طرفدار داشت و احساس می کردند حتماً خیلی پرفروش خواهد بود. در نتیجه امکانات خوب را برای اکران در اختیار این دو نوع قرار دادند و باقی فیلم ها زخمی اکران شدند. آن پشت قرار گرفتند، با سالن های ناکافی و تبعاً با تبلیغات ناکافی بودند و این چیزی است که به آن مافیا گفته می شود البته واقعاً مافیایی وجود ندارد و فقط یک باند و گرایش در سینماداران است. به نظر من سینمای ما نسبت به دهه 40 خیلی عوض نشده است. یعنی سینمادار ما دوست دارد فیلمفارسی نمایش دهد، البته از نوع امروزش! این جنس به خصوص از کمدی برای او ارضا کننده است. این اتفاق باعث می شود فیلمی همانند آخرین بار کی سحر را دیدی؟ که اتفاقاً فیلم تجاری است و داستان گو، تند، هیجان انگیز است و اگر درست اکران شود فروش خوبی خواهد داشت، عملاً این فیلم در پشت و در سالن های محدود است. مثل این است که یک بقالی است یک جنسی را تولید کرده و این جنس رادر ویترین گذاشته است. از این جنس مارک دیگری هم دارد و پشت گذاشته است و کسی نمی بیند. آن کالا که در پشت است به حدی فروش نمی رود که صاحب کارخانه پشیمان می شود و دیگر تولید نمی کند.این اتفاقی است که در سینمای ما رخ داده است. سینمای ما به دلیل محافظه کاری صاحبان سینما و دفاتر پخش ریسک پذیر نیستند در حالی که در سینما باید ریسک کنید اگر می خواهید رشد کنید. اگر قرار است همیشه چهره دو کمدین را روی پرده سینما ببینیم می توانیم ادامه دهیم، اما طبیعی است که فیلم هایی همچون آخرین بار کی سحر را دیدی؟ نمی فروشد و بسیاری از فیلم های من در سینما این چنین قربانی شدند چون قدری شبیه به فیلم های دیگران نبودند. شاید تهیه کننده هم این چنین فیلم هایی نسازد. شاید من هم با توجه به این که 62 سال سن دارم خسته شوم و رها کنم. من هم در گوشه ای بنشینم و احساس کنم نمی شود. * این مسئله باعث نشده به ساخت این نوع فیلم ها فکر کنید؟ شما سال 88 فیلمی با عنوان پوپک و مش ماشالا ساختید، شاید اگر خیلی ها جای شما بودند وقتی می دیدند فیلم شان با استقبال خوبی مواجه شده، همین راه را ادامه می دادند. من اصلاً با کمدی مخالف نیستم، خودم یک کمدی ساختم. اصلاً با این کمدین ها هم مخالف نیستم و بسیار هم محترم هستند. معتقدم جامعه بیشتر از هر چیزی فیلم کمدی نیاز دارد و باید بیشتر از فیلم های دیگر ساخته شود ولیکن راه دهید فیلم های دیگر هم دیده شوند. این میزان همه چیز را ناامید نکنید. اما ترجیح می دهم فیلم هایی را بسازم که برای خودم مهم هستند و سینمای ایران به این فیلم ها نمی پردازد و به طرف این فیلم سازی نمی آید. قضیه پوپک را بارها گفته ام. واکنشی بود به یک اتفاق! من فیلمی ساختم به نام صداها که برایم بسیار عزیز است و خیلی دوستش دارم. اگر 4 سینما به این می دادند فروش خوبی می کرد ولی در سانس های چرخشی نمایش داده شد و نتوانست به رقم خوبی از گیشه برسد. سانس گذاشته بودند مثلا ساعت 1 صبح در سینما آزادی! دانشجوی من ساعت 12 و نیم شب به من زنگ زد و گفت جلوی سینمای آزادی رفتم و گیشه تعطیل است، ولی چطور یک صبح سانس برای این فیلم گذاشته اند؟ نمی دانم. فروش پایین فیلم صداها باعث شد در رالی تهیه کننده ها چیزهایی درباره من بگویند، مثلاً مشخصاً گفته شد موتمن امکان ندارد بتواند فیلمی بسازد که مردم را بخنداند. این فقط فیلم های سرد می سازد و یک مشت دانشجو و منتقد ممکن است دوست داشته باشند. یک روز با خانم منیژه حکمت درباره این موضوع صحبت می کردیم و او به من ساخت پوپک و مش ماشالا را پیشنهاد کرد و چون آن تهیه کننده ای که فلان حرف ها را درباره من زده بود، آن سال ها خودش یک فیلم کمدی ساخته بود، من گفتم این فیلم را می سازم که فیلم من از فیلم او بیشتر بفروشد. بعد هم دیگر فیلم کمدی نمی سازم و نساختم. این همان واکنشی بود که گفتم. بعد از پوپک از این جنس پیشنهادات زیاد بود. پیشنهاد داشتم که با شخصیت محسن دی وی دی باز فیلم بسازم ولی اگر به یاد داشته باشید بعد از پوپک هیچ کاری نکردم چون نمی خواستم تبدیل به کمدی ساز تمام وقت شوم. بعد از سه سال فیلم بسیار تجربی و نفروش ساختم که سایه روشن نام داشت. مهم نیست آن فیلم نفروخت. من به آن فیلم افتخار می کنم و دلم با آن فیلم است. بعد از آن هم با دو فیلم خداحافظی طولانی و آخرین بار کی سحر را دیدی؟ ادامه دادم. الان بدم نمی آید دوباره یک کمدی بسازم. *امروزه شاهد هستیم حجم وسیعی از آثاری که از لحاظ ساخت به شدت ضعیف و سخیف هستند، ولی با فروش های نجومی طرف می شوند. بزرگترین استدلال صاحبان این نوع فیلم ها کلمه ای به نام مخاطب است، می گوید: وقتی خوب می فروشد یعنی مخاطب دارد، وقتی هم مخاطب دارد چرا نسازم؟! سوال من این است روی این کلمه مخاطب در جامعه خودمان چقدر می توانیم حساب کنیم؟ واقعیت را بخواهید در ایران شاید خیلی نمی توان به مخاطب فکر کرد چون مخاطب ما فاقد سلیقه سینمایی است. این سلیقه را ندارد و مخاطب ما در سال های اخیر به سینما نمی رود فیلم ببیند. به سینما می رود تا از ستاره ای که در گیشه نشسته بلیط بگیرند. دم در سینما می روند تا با هنرپیشه ها سلفی بگیرند. می روند با کارگردانی که در تمام سکانس ها جلوی صحنه ایستاده است سلفی بگیرند. هدف این است. در واقع حواشی است که مردم را به سینما می کشاند. این اتفاق در تئاتر هم افتاده است. به همین خاطر تئاترها نه با بازیگران تئاتری که با بازیگران سینمایی انجام می شود. عده ای می روند تا تنها بازیگران را ببینند. الان شرایطی است که بیشتر به فیلم نامه فکر می کنم که فیلم نامه به من چه می گوید. فکر می کنم این کار درستی است. ما در شرایطی هستیم که اندک اندک سعی کنیم سلیقه را به تماشاچی بازگردانیم. تماشاچی ما اصلاً سینما نگاه نمی کند. من رفتم سینما می خواستم فیلمی ببینم، یکسری جوان جلوی من بودند این بحث را داشتند که اگر کسی در سالن خوابش برد بیدارش نکنند. من واقعا نمی فهمیدم برای چه سینما آمدند. اگر می خواهید بخوابید خانه تان بخوابید. کارگردان فلان فیلم می گوید: جلوی در سینما بیایید می خواهیم رکورد بزنیم. مگر وزنه برداری است؟ ما در جامعه ای زندگی می کنیم که تعریف ها سر جای خود نیستند. از هر زاویه ای نگاه می کنید همه چیز عجیب و غریب است. معنی ندارد و بی معنا است. سینما می روند که بخوابند، که رکورد بزنند و... چنین چیزهایی می بینید که تنها باعث می شود بگویید اینها چه معنی می دهد؟ در نتیجه به عنوان فیلم ساز به چیزی به عنوان مخاطب نمی توانم فکر کنم. این ایراد است. ارتباط ما با مردم کم است. من فکر کنم فقط آنهایی که دقیقا این جنس کمدی هایی که الان هر کدام 50 سالن می گیرند، به مردم فکر می کنند. آنها می روند بررسی می کنند مردم به چه جوک هایی می خندند و در واقع خط قرمزها چیست و شاخک ها به چه چیزی حساس است و همان ها را در فیلم ها تکرار می کنند. من به نحوی خلاف این جهت را می روم. *شما سال ها امریکا تحصیل کردید و فضای فیلم سازی در اینجا با امریکا بسیار متفاوت است. چه شد که در امریکا ادامه ندادید؟ چرا به ایران آمدید و هیچ وقت دوباره برنگشتید؟ برای این که من ایرانی هستم و در اینجا به دنیا آمدم و در اینجا هم می میرم. طور دیگری هم نمی فهمم. فیلم سازی کاری است که با جامعه و فرهنگ آن و مردم کار می کنید، به تبع باید در کشور خود انجام دهید. من اصولاً چشم اندازی ندارم که در امریکا فیلم امریکایی بسازم. اصولاً فکر می کنم باید در ایران فیلم بسازم. ممکن است در مقطعی یک فیلمی را در کشور دیگری کار کنید ولی این نمی تواند ادامه دار باشد. من بدم نمی آید در کشور دیگری یک فیلم بسازم ولی آن فیلم باید کاراکترهای ایرانی داشته باشد و یا در کشوری باشد که قدری به ما نزدیک است. من علاقه مند شوم تا کاری را در خارج از کشور کنم. آن هم مسلماً یک فیلم خواهد بود نه یک آینده ادامه دار باشد. چندان که می بینیم بچه هایی که به خارج از کشور رفتند خیلی نتوانستند کار مداوم انجام دهند. یک کار کردند و دو کار کردند و بعد ماندند. سینما بسیار رقابتی است و محیط سینما به خصوص در امریکا به شدت با مسائلی همانند نژادپرستی عجین است و به راحتی به فیلم سازی از خاورمیانه راه نمی دهند. هالیوود یک ماشین سرمایه داری است که باید پول دربیاورد! *می توان گفت سینمای هالیوود را خوب می شناسید. چه تحلیلی از آن دارید؟ به نظرتان جنبه های مثبت و منفی آن چیست؟ هالیوود جنبه های مثبت و منفی کنار هم دارد. جنبه مثبت هالیوود که اغلب به آن توجه نمی کنیم این است که هالیوود خیلی با جامعه همراه است و همیشه به تحولات اجتماعی که در امریکا اتفاق افتاده است واکنش نشان داده است. وقتی در دهه 30 فضای گنگستری در جامعه حاکم می شود، هالیوود ژانر گنگستری می سازد. وقتی در دهه 50 مبارزه سیاه پوستان علیه نژادپرستی رشد می کند، هالیوود بلافاصله واکنش نشان می دهد و فیلم هایی با مسائل سیاه پوستان تولید می کند و ستاره سیاه پوست می سازد. وقتی در دهه 60 جنبش زنان برای احقاق حقوق آنها گسترش می یابد ما با انبوه فیلم هایی با مسائل زنان در هالیوود مواجه می شویم، زنانی قوی هستند که جلوی مردان به زانو نمی افتند. نگاه به شخصیت زنان در هالیوود متحول می شود. از این نظر هالیوود به نظر من به یک گونه حتی متعهد است. روزی که مارتین لوترکینگ کشیش سیاهپوست و نماد مقاومت سیاهان آمریکا علیه تبعیض نژادی ترور شد 5-4 روز به برگزاری مراسم اسکار مانده بود و آن سال مراسم اسکار برگزار نشد. هالیوود اعلام عزای عمومی کرد. به نظر من به همین خاطر با جامعه همراه می شود ولی در عین حال هالیوود یک ماشین سرمایه داری است که باید پول دربیاورد! به هر قیمتی که شده است. *برگردیم به آخرین بار کی سحر را دیدی؟ حاشیه هایی که همان سالها برای فیلم ایجاد شد چقدر حق و چقدر ناحق بود؟ فیلم یک مشکل مالی داشت، من هیچوقت نفهمیدم چرا. چون چک هایی دست بچه ها داده شد و این چک ها هیچوقت نقد نمی شد. این حاشیه ها خیلی پروژه را اذیت کرد و این که دوستی ها را بین بچه ها از بین برد، انگیزه کار را از بین برد. فیلم بارها متوقف شد. نکته این بود که می شد این اتفاق ها این میزان علنی نشود و می شد به مطبوعات کشیده نشود و حتی به خانه سینما کشیده نشود چون این چیزها معمولاً حل می شود ولی متاسفانه این اتفاق افتاد که به مطبوعات رفت و چیزهایی گفته شد که فقط ما را دلگیر کرد. من نقشی در این زمینه نداشتم ولی چون اسم من به عنوان تهیه کننده آمده بود گرفتار این بودم. من هنوز هم شورای داوری خانه سینما می روم و می آیم. من خیلی اذیت شدم و به همین خاطر این کار را نمی کنم. تحت هیچ شرایطی تهیه کننده نمی شوم چون خیلی اذیت شدم. *در خصوص رابطه شما با فریبرز عرب نیا حاشیه ای ایجاد شد. این صحت داشت؟ مشکلشان با من نبود. به دلایل مالی صحنه هایی از بازی آقای عرب نیا در فیلم زخمی ماند، ولی طوری ادامه دادیم که الان کسی نمی تواند تشخیص بدهد برخی صحنه ها زخمی است.
تاریخ باز نشر : 2018-09-22T12:55
زمان : حدود 3 روز پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201809220925101179
امتیاز از 1 تا 5 : 3
تعداد بازدید : 17
منبع خبر : خبرگزاری تقریب
موضوع : کل اخبار

پنج ویژگی برتر یک تبلت که نویسنده به آن نیاز دارد

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) طبق آخرین تحقیقات دانشمندان و به نقل از سایت اونز پورتر ( evans porten) بدیهی است که یک نویسنده به تبلتی نیاز داشته باشد که حمل آن به راحتی انجام پذیرد این یکی از مزیت های مهم یک تبلت است. اما مهم تر از وزن و اندازه، ویژگی های مهم تری وجود دارد. اگر شما یک نویسنده ای هستید که می خواهید استفاده های جدی تری از یک تبلت کنید، شما باید از ویژگی های استاندارد ابزاری که به کار می برید مطمئن شوید. 1- اندازه صفحه نمایش اگر شما تاکنون تلاش کرده اید مقاله ای بلند بخوانید و یا آدرس ایمیلی را در صفحه گوشی خود تایپ کنید، بنابراین شما می دانید که این کارها دردسر بزرگی خواهد بود. حتی اگر صفحه نمایش واضح یک گوشی تلفن و صفحه کلیدی که پاسخگو باشد، نمی تواند کارآیی یک صفحه نمایش کامل را داشته باشد. اغلب تبلت ها در یکی از سه اندازه صفحه نمایش بزرگ هستند: 7 اینچ، 8 اینچ یا 10 اینچ. در تبلت های هفت اینچی خواندن نوشتن و جستجو کردن فعالیت هایی است که به راحتی انجام می شود، همچنین حمل این تبلت بسیار آسان تر است. اما با انتخاب یک تبلت هفت اینچی شما قابلیت های بسیار زیادتری را از دست خواهید داد. با تبلت های هشت اینچی امکان کار کردن را به راحتی دارید و کارتان را راه می اندازد، اما بهترین تبلت برای نویسندگان و رمان نویسان تبلت هایی است که اندازه صفحه آن ها 9 یا 10 اینچی باشد. 2- صفحه کلید یا اتصال با صفحه کلید هر نویسنده خوب به شما خواهد گفت که بازخورد لمسی از یک صفحه کلید فیزیکی، قسمت مهمی از خلق این فرآیند(داستان) است. شاید باورتان نشود، اما تنها سرعت تایپ نیست که حائز اهمیت است. هماهنگی میان کلیک هایی که می کنید وجود دارد تا شما در قسمت های مورد نظر توانایی تان را به کار ببرید و بهترین کار را انجام دهید. بسیاری از بهترین تبلت ها این روزها با یک کیبوردی تعبیه شده اند که به بدنه متصل است. بهترین تبلت ها برای تایپ کردن این روزها دارای یک صفحه کلیدی است که به بدنه تبلت متصل می شود. تبلت های دیگری شاید آپشن های اضافی تری را به صورت خدمات جانبی به صفحه کلید خود متصل کرده باشند. اگر ابزار شما نمی تواند یک صفحه کلید واقعی را در اختیار بگیرد احتمالا برای نوشتن مناسب نیست. 3- اپلیکیشن ها و نرم افزارها اگر شما مانند بیشتر افراد هستید و تنها می خواهید از تبلت ها برای بازی ها و دیدن فیلم های یوتوب استفاده کنید، تقریبا با هر نوع تبلتی تمام این کارها را می توانید انجام دهید؛ اما اگر بخواهید نوشته های واقعی را در تبلتتان بنویسید باید زمانی را برای دریافت اپلیکیشن مورد نظر خود بگذرانید که تبلتتان با آن برنامه سازگار باشد. برای مثال فیلم نامه نویسان از اپلیکیشن درفت فاینال استفاده می کنند که در حال حاضر فقط در سیستم عامل آی فون و آی پد اجرا می شود. همچنین مجموعه ای از نرم افزارها و برنامه های نوشتاری عالی برای اندروید و اپل و ویندوز وجود دارد. فقط باید مراقب باشید که برخی برندهای نرم افزاری در هر سیستم عاملی اجرا نمی کند و باید برنامه خاص خود را داشته باشند. اما ممکن است تبلت هایی هم وجود داشته باشد که هیچ قابلیتی برای برنامه های نوشتن و نویسندگی را نتواند اجرا کند. 4- قابلیت خواندن اگرچه احتمال دارد یک کتاب خوان الکتریکی برای یک نویسنده مناسب نباشد، شما باید مطمئن شوید که به کتابخانه و روش هایی برای خواندن کتاب دسترسی دارید. بسیاری از بهترین تبلت ها در سیستم عامل IOS و اندروید به شما دسترسی به کتابخانه های الکتیریکی و اپلیکیشن آن را می دهد این کتابخانه یکی از بزرگترین این مجموعه ها است. این تبلت ها با وضوح بالاتری صفحه کتاب و مطالب را نشان می دهند که کیفیت و کنتراست عالی دارد. 5- عمرباتری خبر خوب اینجاست که تبلت ها اساسا یک باطری با عمر طولانی تر از لب تاپ ها در طول استفاده های سنگین دارند. اما همه آن ها شرایط یکسانی ندارند. عمر باتری در تبلت برای خواندن طولانی و نوشتن فصل ها باید طولانی باشد. تبلت ها شبیه لب تاپ نیستند و در حین وصل شدن به برق و شارژ شدن کارآیی کامل ندارند. بنابراین وقتی که شما در یک کافی شاپ کار می کنید و تبلتتان را شارژ می کنید ممکن است تمام کارآیی خود را نداشته باشد. امروزه تبلت ها حدود نه ساعت عمر باتری دارند و بهترین آن ها در یک بار شارژ کردن تا 15 ساعت هم عمر می کنند. اگر فعال هستید و از تبلت ها زیاد ستفاده می کنید روی نه ساعت کارکردن آن حساب باز کنید.
تاریخ باز نشر : 2018-09-19T11:58
زمان : حدود 6 روز پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201809190728077601
امتیاز از 1 تا 5 : 5
تعداد بازدید : 17
منبع خبر : خبرگزاری کتاب ایران
موضوع : کل اخبار

جدایی سیاوش اکبرپور از تیم فوتبال کیمیا فرآیند قم منتفی شد

قم - ایرنا - سرپرست تیم فوتبال کیمیا فرآیند قم در لیگ دسته دوم باشگاه های کشور گفت: کارت سیاوس اکبرپور برای حضور در کادر فنی تیم سیاه جامگان در لیگ برتر باشگاه های کشور صادر نشده و به همین دلیل جدایی وی از تیم کیمیا فرآیند متنفی شده و او سرمربی تیم است.
تاریخ باز نشر : 2017-12-19T08:36
زمان : 9 ماه پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201712191706069098
امتیاز از 1 تا 5 : 4
تعداد بازدید : 10
منبع خبر : خبرگزاری جمهوری اسلامی
موضوع : کل اخبار

77 مدال دستاورد 8 روزه کاروان ایران در بازی‌های آسیایی عشق‌آباد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در عشق آباد، ملی پوشان ایران در 8 روز از آغاز بازی های آسیای داخل سالن و هنرهای رزمی در دهکده المپیک & عشق آباد& 77 مدال رنگارنگ را به دست آوردند و همچنان در رتبه دوم رده بندی توزیع مدال های این بازی ها قرار دارد. ورزشکاران ترکمنستانی نیز با کسب 193 مدال از جمله 77 مدال طلا، 54 مدال نقره و 62 مدال برنز مقام اول جدول بازی های آسیای داخل سالن و هنرهای رزمی عشق آباد را در دست دارند. نتایج نمایندگان ایران در پایان روز هشتم بازی های آسیای داخل سالن و هنرهای رزمی عشق آباد-2017 به شرح می باشد: *بسکتبال سه نفره بانوان پنجمین دوره بازی های داخل سالن آسیا به میزبانی ترکمنستان در حال برگزاری است و تیم بسکتبال 3 نفره بانوان ایران که نخستین حضور بین المللی خود پس از کسب مجوز حجاب را تجربه می کند امروز پس از شکست مقابل تیم میزبان از صعود به نیمه نهایی بازماند. ملی پوشان با پیروزی مقابل افغانستان و چین تایپه به عنوان تیم سرگروه توانسته بود از گروه خود صعود کنند اما مقابل ترکمنستان میزبان بازی ها با نتیجه 14 بر 7 مغلوب و از صعود به نیمه نهایی باز ماندند. *فوتسال مردان تیم ملی فوتسال ایران در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات داخل سالن آسیا به مصاف تایلند رفت و در حالی که 2 بار در ابتدای بازی از حریف خود عقب افتاد، در نهایت به برتری 10 بر 4 رسید. تیم ملی در این بازی ابتدا با یک گل عقب افتاد اما در ادامه & سنگ سفیدی& کار را به تساوی کشاند. شاگردان & ناظم الشریعه& دوباره در نیمه اول از تایلند عقب افتادند اما & عروجی& ایران را پیش انداخت. تیم ملی بعد از دریافت گل تساوی دوم، 8 گل دیگر زد. گل های ایران را در این بازی، سنگ سفیدی (دقیقه5) عروجی (12) & اسماعیل پور& (14) & طیبی& (18-24-30) & حسن زاده& (18) & توکلی& (20) & اولادقباد& و & جاوید& (29) به ثمر رساندند. & جیروات& (دقیقه2 و 33) & سوراساک& (9) و & کریستادا& (40) هم 4 گل تایلند را زدند. در این بازی محمدرضا سنگ سفیدی از ایران و & ونگکائه& از تایلند با دریافت کارت قرمز مستقیم در دقیقه 12 از زمین بازی اخراج شدند. & محمد شجری& نیز به دلیل مصدومیت در بازی با قرقیزستان، مقابل تایلند به میدان نرفت. ملی پوشان فوتسال ایران یک شنبه در مرحله نیمه نهایی رقابت ها باید به مصاف پیروز بازی افغانستان و ترکمنستان بروند. *کشتی سنتی زنان در فینال وزن 75- کیلو گرم بانوان & الهه رضایی& با قبول شکست در برابر نماینده مغولستان به مدال نقره دست یافت. رضایی در فینال رو در روی & آلتینای ماما رسول کیزی& از مغولستان قرار گرفت و در حالی که نتیجه را یک بر یک برابر به تساوی کشاند اما به خاطر داشتن اخطار بازنده اعلام شد و به مدال نقره رسید. در وزن 75 + کیلوگرم نیز & آسیه شجاعی& ابتدا حریف ازبکستانی خود را شکست داد و در بازی نیمه نهایی مغلوب حریف ترکمنستانی شد و مدال برنز رسید. در وزن 55 – کیلوگرم & زهرا یزدانی& ابتدا حریف فیلیپینی خود را شکست داد و در نیمه نهایی نیز نماینده ترکمنستان را شکست داد تا در فینال با نماینده ازبکستان دیدار کند. یزدانی موفق شد & منزورایی مودیانووا& از ازبکستان را شکست دهد و به اولین طلای کشتی سنتی بانوان ایران در بازی های داخل سالن دست یافت. یزدانی پیش از این در مسابقات کشتی های سنتی نیز صاحب مدال نقره شده بود و این دومین مدال وی در این رقابت ها به حساب می آید. در وزن 65- کیلوگرم که با حضور 5 ورزشکار برگزار شد، & سحر غنی زاده& در مبارزه نخست & خاواسخون جوراکوزیوا& از ازبکستان را مغلوب کرد. وی در دور بعد مغلوب & دلفیروز مامادجونوا& از ازبکستان شد. غنی زاده در مسابقه سوم خود نیز مقابل & دینارا هالیوا& از ترکمنستان شکست خورد. وی در آخرین دیدار خود & اولکان آلیبایکیزی& از قرقیزستان را مغلوب کرد و صاحب مدال برنز شد. در وزن 60 – کیلوگرم & ریحانه شیخیان& ابتدا نماینده فیلیپین را شکست داد و در نیمه نهایی مغلوب حریف ترکمنستانی شد و به مدال برنز بسنده کرد. مردان در وزن 80 – کیلوگرم & هادی سلیمی& ابتدا مقابل نماینده افغانستان پیروز شد و در بازی دوم مغلوب نماینده قرقیزستان شد و از دور رقابت ها کنار رفت. در وزن 90 – کیلوگرم & حامد میرزاپور& مقابل نماینده قرقیزستان مغلوب شد و از دور رقابت ها کنار رفت. در وزن 60 – کیلوگرم نیز & قاسم نوروزی& مغلوب نماینده ازبکستان شد و از دور رقابت ها کنار رفت. در وزن 100 – کیلوگرم & محمود پروانه& ابتدا نماینده هند را شکست داد و در نیمه نهایی مقابل نماینده ازبکستان شکست خورد و به برنز بسنده کرد. در وزن 70 – کیلوگرم & محمد غلامی& ابتدا مقابل حریف ترکمنستانی پیروز شد و در نیمه نهایی مغلوب نماینده ازبکستان شد و به مدال برنز رسید. در وزن 100 + کیلوگرم & عبدالواحد محمدی& مقابل نماینده مغولستان پیروز شد و در نیمه نهایی مغلوب نماینده میزبان شد و به مدال برنز رسید. *کیک بوکسینگ نخستین روز از رقابت های کیک کسینگ پنجمین دوره بازی های آسیایی داخل سالن و هنرهای رزمی آغاز شد و نمایندگان ایران در بخش های مختلف کیک لایت و فول کنتاکت به مصاف رقبای خود رفتند. & پورفرج& در وزن 69- کیلوگرم و در بخش کیک لایت با & حبیب مورتادهای& عراقی مبارزه کرد و 2 بر صفر شکست خورد و از دور رقابت ها حذف شد. & حسین کرمی& دیگر نماینده ایران در وزن 75- کیلوگرم بود که در بخش فول کانتکت با & عظمت کودابیردیف& قرقیزستانی مبارزه کرد و 3 بر صفر پیروز شد و به مرحله بعد راه یافت. & فاطمه علیزاده& نیز نماینده دختران کیک بوکسینگ ایران در وزن 56- کیلوگرم بود که در بخش فول دیگر نماینده ایران در وزن 60- کیلوگرم و در بخش کیک لایت & زینب جباری& بود که با & سارا خامزینا& قزاقستانی مبارزه کرد و در 3 راند حریف خود را با حساب 3 بر صفر پیروز شد و به دور بعدی راه یافت. & شهناز میرحیدری& هم در وزن 60- کیلوگرم مقابل & چنگ یو& از چین تایپه قرار گرفت و 2 بر یک شکست خورد و از دور رقابت ها حذف شد. رقابت های کیک بوکسینگ بازی های داخل سالن آسیا از امروز آغاز و تا چهارم مهرماه ادامه دارد. *سوارکاری مرحله فینال مسابقات پرش با اسب بازی های داخل سالن از ساعت 13 شنبه به وقت ایران در شهر عشق آباد آغاز شد. & داود پوررضایی& و & امیرحسین حبیبی& 2 شرکت کننده ایرانی در فینال بودند که پوررضایی با ثبت 70.11 صدم ثانیه و بدون خطا و حبیبی هم زمان 8.69.20 را ثبت کرد و 4 خطا داشت. پوررضایی در مرحله بعدی زمان 41.86 ثانیه را ثبت و باز هم خطایی نداشت و در نهایت سوم شد. پوررضایی حریفان قدری از عربستان، قطر، سوریه و قزاقستان داشت. برای اولین بار سوارکاران ایرانی با اسب های خود در مسابقات شرکت کردند و توانستند در یک مسابقه در سطح آسیا مدال کسب کنند.
تاریخ باز نشر : 2017-09-24T11:15
زمان : حدود 1 سال پیش
بازنشر شده توسط : صفرنت - 0net
لینک ثابت خبر : http://www.0net.ir/text/201709240745028982
امتیاز از 1 تا 5 : 3
تعداد بازدید : 14
منبع خبر : خبرگزاری فارس
موضوع : ورزشی

خبر با برچسب کارت